Ik draag bij me een geheim
soms maak ik het groot,
meestal houd ik het klein
(maar het is groot).
Mijn geheim zou zelfs niet passen
in een containerschip, groter
dan de Sint Pieter
(maar het past in mijn hoofd).
Bespreken doe ik het geheim
met niemand, met familie
noch mijn weinige vrienden
(maar wel met mijzelf).
Gelukkig lig ik er niet lang
van wakker, van dit geheim
dat ik nu een paar jaar meedraag
(maar in het begin... oef).
Iedereen heeft wel geheimen,
houd ze bij je!, koester ze!
of deel ze misschien
(maar mijn geheim? - nee).
Het geheim verandert langzaam
in een kostbaar bezit
dat je nooit meer verliest
(maar de dood, ja de dood).
Hel en hemel bestaan niet, mijn
mijn geheim zal ooit hetzij
verdwijnen, hetzij zich openbaren
(maar niemand weet nog, nee niemand weet).
Opgedragen aan Carlos Drummond de Andrade.
Den Burg, 6 mei 2018